Steeds meer laat ik het ‘echte’ onderwijs los. Geen hoofdredacteur van Vives meer, die klus mag Rhea Flohr op zich nemen. Steeds minder volgen wat de onderwijs ontwikkelingen zijn. Steeds minder last van de zwart/wit tegenstellingen en welles/nietes discussies. Sinds augustus ben ik digibrigadier van de bibliotheek in Nieuwegein.
Op donderdagmorgen schuif ik tussen 10 en 12 aan bij de computerclub in de buurtkamer. Een vaste groep mensen, vier dames en een heer. Allen op een gezegende leeftijd, nieuwsgierig en leergierig (mits regelmatig in de herhaling). In het begin maakte ik alleen een praatje en probeerde te achterhalen waar ze mee bezig zijn. Nieuws lezen, filmpjes kijken, puzzelen en kaarten maken. Allemaal online. Nu probeer ik ze te triggeren door ontwikkelingen met ze delen. AI, AR en “the Cloud”
Maar er zijn gewoon vragen… best veel vragen.
Karin, je moet me even helpen met de mail. Wil je even meekijken hoe ik mijn favoriete locatie van weerapp kan uitzetten. Ik durf eigenlijk niet goed meer de weg op want ik ben al twee keer verkeerd gereden, hoe werkt Google maps? Kunnen we een keer oefenen? Ik heb problemen met deze app die wil ik eraf hebben. Nou moet ik weer van alles updaten. Ik heb een nieuwe telefoon, maar nu ben ik al mijn foto’s kwijt. Er ging iets fout en nu moet ik overal opnieuw inloggen, maar mijn wachtwoorden ben ik kwijt. Ik kan niet in de DigiD app. Moet ik antwoord geven op appjes zoals deze?
Een aantal dingen zijn me opgevallen en daarom dit moment.
Het zijn ‘de instanties’ die de wereld voor mijn computerclub ingewikkeld maken. Het zijn niet de mensen zelf, die de problemen veroorzaken. Het is de techniek waar bij de ontwikkeling en invoering niet goed gekeken is naar de gebruiker. Het aanvragen van een DigiD (want NIETS kan meer zonder) is echt geen eenvoudig proces. Teveel stappen, teveel tekst en teveel dingen die fout kunnen gaan. Gelukkig zijn er inloopuren bij de Bieb……maar dat zou niet zo moeten zijn.
Banken zijn ook een drama
Niet alleen de bank apps maar ook het inloggen op de pc of laptop. De verschillen zijn te groot….de ene keer moet het met een apparaatje de andere keer met een pincode. Onduidelijk, veel knopjes. Elke bank maakt er een eigen feestje van, standaarden zijn ver te zoeken. Bij een bank is geen inloop meer mogelijk, want de meeste bankfilialen zijn gesloten. Telefonisch zijn ze lastig te bereiken (en ook dit is ingewikkeld….druk op 1 sluit af met een hekje) Als er dan uiteindelijk een medewerker aan de telefoon komt mag/kan hij/zij vaak weinig betekenen. De reactie is niet altijd vriendelijk en hulpverlenend, nee komt vaker voor dan ja. Laten we het afschaffen van de acceptgiro maar even overslaan, de domste keuze die banken hebben gemaakt, veel te vroeg!
Het is ergerlijk
Organisaties die er altijd vanuit gaan dat mensen een nieuwe smartphone hebben en altijd toegang tot internet hebben. Dan installeert u toch gewoon ‘even’ de app. Vooral die wachtverzachters als je in de wachtrij staat: u kun meer informatie vinden op onze website (blabla). Deze mensen bellen omdat ze daar niet meer uitkomen en in een loop van hier tot Tokio terechtkomen.
De wereld van mijn club
Mijn computerclub is geboren in een wereld waar alles analoog was, waar een brief een brief was en een pan of vergiet van email was.
Zij zijn ongelofelijk flexibel en leergierig geweest, want van een telefoon aan een draad zijn ze nu bezitters van een smartphone met internet. Ze doen hun gierende best maar soms kunnen ze het even niet bolwerken. Dit is vragen om problemen, want ze vragen hulp. Soms doen ze dat bij slechteriken en vuile oplichters. De kans is groot dat ze angstig worden om technologie te gebruiken want er wordt constant overal gewaarschuwd voor oplichting en misbruik. Dan maar zonder! We doen het als maatschappij samen niet goed voor deze mensen. We nemen het onvoldoende voor ze op. Ze worden vanwege de ingewikkeldheid van zaken en wegdoen van eenvoudigheid uitgesloten.
Wat mij betreft is dat discriminatie en het ontnemen van een grondrecht van mensen, vrijheid om keuzes te maken en behouden van zelfstandigheid.
Als wij willen dat ouderen langer thuis wonen en zelfstandig blijven, moeten we pas op de plaats maken met door instituties opgelegde digitalisering waar geen keuzemogelijkheid meer is. Een inloop van twee uur per week is niet de oplossing. Het zijn de instanties (de overheid voorop) die hen moeten meenemen en de digitale wereld drempellozer moeten maken. Laten we de kloof niet groter laten worden en opkomen voor onze minder digitaal vaardige medemensen. Niet door hen te drillen maar door de instanties te dwingen doordachter om te gaan met technologie en dingen niet te snel uit te faseren.
Een mens is een mens en geen ai gestuurde robot.
Karin Winters
Helder en duidelijk verhaal! Een terechte zorg ook denk ik! Hopelijk staan instanties open om samen te gaan werken met jouw computerclub! Keep up the good work!