Een jaar weg, een jaar geen onderwijs. Na ruim 30 jaar een jaar ertussenuit. Een jaar me nergens mee bemoeien. Hoe bevalt dat?
Ik merk al heel snel dat alles gewoon doorgaat. Gelukkig maar. Maar dat maakt ook meteen duidelijk dat niemand onmisbaar is.
De laatste 2 jaren had ik steeds meer moeite met het geven van onderwijs. Ik had steeds het gevoel wat sta ik hier te doen, dit is niet interessant voor de leerlingen ze moeten zelf aan de slag, zelf ontdekken zelf leren. Ik sta hier een lesje af te draaien en zij mogen luisteren. Hoe saai is dat. Gelukkig hadden wij een directeur die hier verandering in wilde brengen en dit jaar wordt er gestart met combinatiegroepen en thematisch werken. Wat een grote verandering is in positieve zin. En juist op dit moment dat ik er een jaar tussen uit ben. Maar het onderwijs kennende gaan deze veranderingen niet snel dus hoop ik volgend jaar in te kunnen stappen. Want ik merk dat ik hier toch wel weer energie van krijg om met deze veranderingen aan de slag te kunnen gaan. Onderwijs is aan verandering onderheven en dat is een uitstekende ontwikkeling alleen gaat dit te langzaam naar mijn mening en worden daar van de overheid uit onvoldoende faciliteiten voor aan- gedragen. Want wat is er nu daadwerkelijk veranderd in die 35 jaar dat ik les geef op dit gebied? Er wordt op veel scholen nog steeds klassikaal les gegeven. Een slechte zaak. Alles verandert in de wereld maar het onderwijs in Nederland blijft stilstaan. Ligt het aan de mensen die voor de klas staan? Ik denk gedeeltelijk wel, we willen alles onder controle houden, hebben moeite met loslaten, loslaten van de methode maar ook met loslaten van de leerling. We moeten meer vertrouwen leren hebben in onszelf en de leerling. Ik zelf ben ook schuldig aan dit gedrag en ik zou graag handvaten krijgen hier anders mee om te gaan. En daar schort het nog al eens aan, we willen en moeten veranderen maar we worden daar niet of nauwelijks in begeleid en gefaciliteerd. Hier ligt nog een taak voor de overheid.
Leren van elkaar is ook iets wat we in het onderwijs meer zouden moeten doen. Hoe gaan andere scholen hiermee om, jonge collega’s worden vaak gezien als betweters, waarom…? Op die school lukt het wel, hoe kan dat? Ja een andere populatie is dan het excuus en ga zo maar door.
Elke leerling is anders, elke leerling heeft recht zich optimaal te kunnen ontwikkelen op alle gebied in een veilige, vertrouwde en uitdagende omgeving en wij onderwijs Nederland moeten dit onderhand maar eens waarmaken.
I just sued the school system!!! Een alles zeggend filmpje op YouTube.com.
https://www.youtube.com/watch?v=dqTTojTija8
Anita van Tilborg werkt op basisschool De Cocon in Tilburg. Op dit moment is zij voor een jaar samen met haar echtgenoot in Houston, Texas. Dank Anita voor jouw mooie bijdrage.
