- Meneer van Raak, die mij zijn mooiste Mickey Mouse gunde in mijn poesiealbum
- Frater Eeltink (wiskunde), die mijn ouders thuis kwam vertellen dat ik deug.. waar anderen dat niet (meer) zagen
- Mister Charles, die me vertrouwen schonk en autonomie gunde
- Kinderen in mijn eerste stageklas die het leraarschap in mij wakker kusten, meegingen in mijn verhalen, me liefdevol lieten blunderen
- Jules Widlak, die mij mijn juffenhandschrift gaf
- Pierre van de Winkel, die enorm hoge verwachtingen uitsprak richting mijn leraarschap van groep vier. Me (impliciet) dwong het beste van mezelf waar te maken voor de kinderen in onze school
- Mijn papa die zei… hup haal me in!
- Hassan, die in 1988 met zwarte modderhanden op me af kwam rennen toen ik als bruid het schoolplein betrad
- Alex, mijn Ciske de rat
- Job… die ik liet zitten in groep vier…omdat het niet anders ‘kon’… terwijl alles in mij riep dat het fout was
- Madelon van 5, die braafheid tot mooiste humor wist te maken
- M’n lief, die me jarenlang pedagogiek en onderwijskunde studeren, naast baan en gezin, gunde
- Onze kinderen, de liefde voor hen die mij nog harder liet lopen voor goed onderwijs
- Yolanda Konincks, ‘mijn’ student beeldend vormen die met mij een zomervakantie lang doorschreef aan onze eigen methode textiele werkvormen voor mijn basisschool
- Heerlijk prettig gestoorde kunstenaars op de Academie voor Beeldende vorming die ik mocht verleiden tot docentschap
- Baas der bazen Ad van Steensel die – toen ik op de Pabo – ging werken eigenlijk enkel zei… “ga Edith ga, maak moois, dat kun jij”
- Ad Eikenaar, voor de mooiste pedagogiek, liedjes & samen onderwijs ontwerpen voor onze studenten
- Honderden leraren die hun professionele verhaal over hun vak deelden waarmee het formuleren van bekwaamheidseisen voor leraren mogelijk werd
- Mijn oud-docenten pedagogische academie, die het mij mogelijk maakten hun directeur te zijn terwijl ik van toeten nog blazen wist, de Raad van Bestuur die het aandurfde…
- Wim Taks, die van weinig woorden prachtige zinnen maakt
- Frank Jansma, die doorging waar ik het opgaf
- Directeuren en collega’s SKBO die de ring in stapten en binnen no-time financiële malaise en gebrek aan onderwijskwaliteit om wisten te buigen naar goed onderwijs voor zoveel kinderen met zwarte cijfers
- Sandra zag, en maakte SAAM* met mij
- De pure pret in onze scholen. Cabaret wat we op KANtoor weten te maken, ook van de ongeoorloofde soort
- Oud-leerlingen, studenten en collega’s die prachtige gezamenlijke herinneringen wakker houden.
Die kansen hebben waargemaakt.
Die merkbaar en zichtbaar houden dat er niets boven onderwijs gaat. - Vele onderwijs Tweeps, die passie al of niet ontkennen, en vervolgens daarmee bewijzen dat het er is
- Elke ‘deugniet’ met een juf of meester die in hem/haar gelooft
Dat is passie in onderwijs.
Geloof in ieder kind. Elke dag opnieuw.
Het beste van jezelf geven voor goed onderwijs voor hen.
Daar hebben ze recht op!
Edith van Montfort
Mooi Edith!
Veel herkenbaar, we hebben tenslotte ook al heel wat met elkaar gedeeld.
Precies! Dat! Jouw professionele plezier! 💋
En een zoen voor de juffrouw! Mooi stukje Memory Lane, Edith!
En dan ik nog langgggg niet met pensioen Buum
Dank Edith, voor je collegialiteit. Passie voor onderwijs is de kracht, de potentie, het talent van elk kind onderkennen, koesteren en uitdagen. Ik heb dat leren zien in mijn Tilburgse jaren bij Ad van Steensel en alle collega’s. Ik prijs me gelukkig dat ik dat de laatste fase van mijn carrière met de jonge talenten aan het conservatorium van Den Haag heb mogen beleven. Dank voor je inspiratie, Edith, gedurende die paar jaar dat we hebben samengewerkt. Onderwijzen is één van mooiste menselijke kwaliteiten!!
Zie me U zo nog toezingen! 💋