Mijn Leeruitdaging: meer in verbinding met mijn innerlijk kompas.
Vorig jaar beschreef ik mijn eerste onderwijsmoment met de titel “vertraag en volg je hart”, waarin ik afrondde met een droom voor 2018. Ik droomde van integrale onderwijscentra waar professionals (en ouders) samenwerken en talenten inzetten over de grenzen van organisaties heen. Meer professionals die vanuit talent en passie aan het werk kunnen en mogen zijn. Niet moeten werken volgens de richtlijn en structuren van de eigen organisatie maar de moed hebben om vanuit hun talent nieuwe werelden samen te brengen en te genieten van de parels van de dag. Samen met collega’s investeren in onderwijs dat uitgaat van het kind in de leerling en de mens in de professional met al zijn talenten, dromen en ambities!
Tja, de meeste dromen zijn bedrog zong Marco Borsato. En ja, in 2019 droom ik nog…
In 2018 werd door ouders en professionals kritisch teruggekeken op de haalbaarheid van passend onderwijs en voelden veel partners in Kindcentra dat de wet Harmonisatie soms afbreuk deed aan dat wat jaren zorgvuldig is opgebouwd. De werkdruk in onderwijs en opvang nam toe en er werden op sommige plaatsen ‘eventmanagers’ benoemd om werkdruk te verlagen.
2018 werd voor mij een jaar waarin ik leerde meer tijd te maken om te vertragen. Vertragen en mezelf ont-moeten, waardoor ik onrust herkende en erkende niet alleen in mijn hoofd maar soms ook in mijn lijf en in ‘mijn onderwijshart’.
Ik geloof in ontwikkelkracht van kinderen, leerlingen, professionals en organisaties. In mijn rol als hogeschooldocent bij Fontys OSO Master Educational Needs en via mijn bedrijf ONTWIKKELKRACHT in Onderwijs en Opvang mag ik daar een bijdrage aan leveren. Ik mag samen met professionals, beleidsmakers, directies en andere betrokkenen bij onderwijs en opvang stappen zetten die bijdragen aan ontwikkeling, groei, samenwerking en leren. Ik geloof in #eenlevenlangleren en blijf zelf ook graag in ontwikkeling door in verbinding te blijven met mijn passie en drijfveren. In de zomervakantie van 2018 verdiepte ik met begrip ‘flow’. Ik las boeken van Mihaly Csikszentmihalyi en werd aan het denken gezet door Jan Bommerez via zijn boek ‘Minder moeten, meer flow’.
Wat zou het fijn zijn als elke lerende ‘flow’ en ‘moeiteloosheid’ mag ervaren in zijn/haar leerproces. Maar passen begrippen als leeruitdaging en moeiteloosheid wel bij elkaar? Leren betekent grenzen opzoeken, onzekerheid voelen en leeruitdagingen aangaan. Alweer vijf jaar gelden maakte ik via John Hattie, kennis met de metafoor “the learning pit” en sindsdien probeer ik fouten en momenten van onzekerheid te omarmen als kansen voor leren. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, als je het mij vraagt! Dus toen ik hoorde dat James Nottingham in 2018 in Nederland zou zijn voor een congres over de leerkuil was ik een van de eerste die zich aanmeldde. Met hoge verwachtingen reisde ik 6 oktober af om geïnspireerd te worden door James Nottingham, Platform Mindset en collega’s van Bazalt. Deze dag wil ik graag markeren als mijn onderwijsmoment van 2018 omdat er meerdere inzichten en vragen samenkwamen. Een lerende zit in de leerkuil als hij/zij een cognitief conflict heeft. Tijdens het congres was er aandacht voor emoties die je voelt als je je in een ‘leerkuil’ bevindt en werden interventies gedeeld gericht op (anders) denken, vragen stellen, samen overdenken en reflecteren. Inspirerende en uitdagende strategieën die nieuwe inzichten geven maar ook onrust in mijn hoofd en onderwijshart. Leven en leren we met de nadruk op het hoofd, cognitie en leerprestaties? Of is onderwijs juist bedoeld om lerenden toe te rusten en gebruik te maken van een innerlijke kompas?
Mijn Leeruitdaging: vaker verbinding maken met het innerlijk kompas.
Welke vaardigheden en woorden heb je nodig om je innerlijke kompas te voelen, lezen en volgen?
Hoe staat het in 2019 met het innerlijke kompas van de leerling, leerkracht/docent, schoolleider, bestuurder en beleidsmaker?
Hoe volg ik mijn innerlijke kompas in mijn rol als hogeschooldocent, adviseur en trainer?
Hoe kunnen metaforen als de leeruitdaging, leerkuil, growth mindset etc ons helpen om tot ontwikkelingen en leren te komen en flow te ervaren?
Tijdens mijn onderwijsmoment van 2018 creëerde ik innerlijke conflicten die me nog steeds bezig houden. Ik ben nog nieuwsgieriger geworden of we naast cognitieve strategieën ook andere strategieën in kunnen zetten die zich op ‘rust’, ‘ontspanning’, ‘verbinding’ en ‘vertrouwen’ in je lijf (en denken) richten. Zou het helpen als we in 2019 de leeruitdaging aangaan om als professionals met elkaar en samen met onze leerlingen te vertragen, te voelen en benoemen hoe onzekerheid en leren/ontwikkeling voelt?
ONTWIKKELING vraagt om het opzoeken van de grenzen van je leerzone, en daar kom je leerkuilen tegen die je kunt voelen. Buiten je comfortzone, magic ervaren, jezelf beter leren kennen, moeiteloosheid en flow ervaren en je vleugels verder uitstrekken…, ik word daar een blij mens van.
Waar gevoel is, is kracht, ontwikkelkracht!
Mijn wens voor 2019: Vertrouw op jouw ONTWIKKELKRACHT; zoek samen de grenzen op, blijf denken en vooral voelen, en geniet van nieuwe ontdekkingen en verbindingen in 2019.
#GOwithFLOW
Wil je meer lezen over de leeruitdaging? Bazalt geeft je een deel uit het boek cadeau via https://www.bazalt.nl/images/Bestanden/Preview/Preview-De-Leeruitdaging-def.pdf
ONDERWIJSMOMENT 2018 van Emilie Groot-Ketelaars
Pingback: In gesprek met ‘mijn Jetje’, op zoek naar flow en ONTWIKKELKRACHT. | Onderwijskoppen