De scholen zijn weer begonnen en langzaamaan komt iedereen weer in het ritme. Geen tijd meer om te luieren, maar vroeg uit je bed en door weer en wind op weg. De zomer is voorbij en dit jaar lijkt dat extra snel te gaan.
Met de herfst in aantocht is het spannend. Heeft elke leerling een leraar? Kunnen gemaakte plannen doorgaan en kunnen kinderen zonder onderbrekingen komen tot leren?
Er zijn veel impulsen naar het onderwijs gegaan. Plannen zijn gemaakt. Dagelijks help ik in mijn werk scholen met het maken van plannen voor Talentontwikkeling/ cultuureducatie.
Scholen zien dat het nodig is. willen veel, maar zijn zich ook heel erg bewust van hun primaire taak. Goed lees, taal en rekenonderwijs geven. De politiek herhaalt deze boodschap veelvuldig. Hoe pakt een school dan haar veel grotere opdracht op en hoe zorgt de school ervoor dat leerlingen leren wat voor hen nodig is? Geen eenvoudig vraagstuk.
Relatie, competentie en autonomie zijn nodig om tot leren te komen. Kansen liggen voor het oprapen om met cultuuronderwijs het kind te versterken in die drie pijlers. Ik hoef Talentontwikkeling/ cultuureducatie daarom zeker niet meer te legitimeren.
Veel jongeren kampen met depressieve klachten. Veel meisjes voelen zich eenzaam. Veel jonge mensen hebben burn-out klachten of raken bore-out. Goed lees, taal en rekenonderwijs middels goede instructies gaat dat niet oplossen.
Ik maak me zorgen dat we leerlingen op dit moment niet genoeg aanspreken op hun zijn. Ben bang dat kinderen daardoor te weinig de verbinding aangaan met elkaar, maar ook met hun rolmodellen op school.
In de buitenschool komen steeds meer prachtige initiatieven tot stand en ik juich het toe en werk er hard aan mee. It takes a village to raise a child, maar ik hoop ook op die verbinding met cultuur, in de brede zin van het woord, in de school, in de klas. Op elk moment mogelijk. Leerlingen die juist ook daar aangezet worden tot betekenis geven, onderzoek doen, maken en meemaken.
Ik hoop dat mijn angst dat het niet genoeg gebeurt ongegrond is en dat we het samen met elkaar blijven oppakken en het niet ergens voor dat ene kind laten liggen.
Lizette Mijland