Mijn #samenopafstand momenten waren heel divers: ik belde met leerlingen om hen te begeleiden in het ontvangen van online onderwijs, ik had via Teams contact met collega’s om hen te helpen met het tot stand brengen van verbinding met hun leerlingen zodat ze online onderwijs konden geven. Via Zoom heb ik verschillende webinars gehost voor OnderwijsArena, deze ‘maandagavond-club’ #onderwijsvrienden voelde heel dichtbij.
Ik heb ervaren dat je voor #samenopafstand elkaar echt nog niet zo goed hoeft te kennen. Wanneer er tijd is om met elkaar in gesprek te zijn, naar elkaar te luisteren dan lukt het ook om online of op afstand tot verbinding te komen.
Overal op de wereld ontstonden vele mooie initiatieven en omdat ik graag van anderen leer en deel uitmaak van een wereldwijde community van ‘delers’ op Twitter voelde ik ook hier een sterke verbinding. #samenopafstand een drankje drinken en ongedwongen kletsen over de ontwikkelingen in je land, de zorgen die er zijn maar ook de dingen die ineens lukken. Dat voelt heel fijn.
Maar het is natuurlijk veel fijner om weer gewoon samen bij elkaar te kunnen zijn. Dat we elkaar weer gewoon in de ogen kunnen kijken, dat we kunnen zien en voelen of iets ook echt daadwerkelijk binnenkomt bij de persoon met wie je in contact bent. Een aantal positieve dingen die ik ervaren heb en waarvan ik hoop dat we dit voordeel zullen blijven zien en gebruiken: ik heb meer kinderen gehoord.
Leerlingen zijn zich erg bewust van hun omgeving, in de klas heeft dat nog wel eens tot gevolg dat leerlingen ‘dichtklappen’ op het moment dat ze aan de beurt zijn om hardop iets te delen. Hoe veilig de situatie in de les op dat moment ook is, leerlingen zijn zich zeer bewust van de rest van de klas. In de online situatie was het veel makkelijker om met mij persoonlijk contact te zoeken zonder dat klasgenoten dit zagen. Zo had ik een fijne conversatie met die ene ‘stille’ leerling die in het lokaal, binnen de groep, erg zijn best moest doen om zichzelf te blijven. Hij zit in een pittige klas met een aantal jongens die wat externaliserend gedrag vertonen, dan moet je behoorlijk je best doen om daarboven uit te komen. 1 op 1 ging dit hartstikke goed, hij kon prima uit zijn woorden komen en hierdoor ook veel duidelijker aan mij laten zien welke ontwikkeling hij doormaakte en op welke manier ik hem kon ondersteunen.
Een ander fijn gesprek had ik met een ‘stoere’ dame, een pittige tante die tijdens de les in het lokaal vaak heel duidelijk haar mening over de les kan laten zien door haar mimiek. Soms spreekt een gezicht boekdelen: deze dame vond mijn lessen niet oké! Maar in de online lessen hoefde ik me niet te laten afleiden door haar gezichtsuitdrukking en haar houding. Ze wist me te vinden via de chat buiten de les om en aan het einde van de laatste les bleef ze nog even hangen om aan te geven dat ze mijn lessen echt heel fijn vond, dat ik goed uitlegde en dat ze het fijn vond dat ik zo geduldig was. Dit was een opmerking waar ik echt een brok van in mijn keel kreeg.
De #samenopafstand periode was enorm leerzaam, eenzaam op sommige momenten maar er was altijd wel iemand met een luisterend oor of een flauwe grap binnen handbereik.
@Rhea Flohr
Juf en ondernemer