BETT: een kans die ik wel moest grijpen!

Soms komen er kansen voorbij en die moet je gewoon grijpen. Om geen spijt te krijgen, om uit de (werk-)waan van de dag te stappen, om jezelf te ontwikkelen en in dit geval beslist ook om er eens even een paar dagen tussenuit te zijn!

Sinds ik een aantal jaar geleden voor het eerst van de BETTshow hoorde wist ik: daar wil ik ooit ook nog eens naartoe. De BETT is een gigantische beurs die jaarlijks gehouden wordt in de Excel in Londen. BETT staat voor British Education Training and Technology Show en is inmiddels uitgegroeid tot een internationaal evenement: 34.000 bezoekers uit meer dan 146 landen laten zich informeren en inspireren over technologie in het onderwijs.

Dankzij werkgever Curio heb ik dit jaar de kans gekregen om de reis te maken. Stom toevallig ontdekte ik in november dat Curio dit jaar besloten had om 5 werknemers de reis naar de BETT te laten maken. Stom toevallig en toch voelde het als meant to be: dit was mijn kans!

Op naar Londen dus! Trein en hotel geboekt en samen met Curio de rotonde-collega Bregje op pad. Via de afdeling Internationalisering hadden we inmiddels vernomen dat collega Myrthe van Curio verpleegkunde een dag voor ons af zou reizen. We hebben haar bij aankomst in Londen meteen ontmoet (lang leve What’s app, hoe deden we dat vroeger toch?) en het klikte meteen. Wat een leuk gezelschap om mee op pad te mogen. We raakten niet uitgesproken over van alles, maar vooral over onderwijs. We werken allemaal voor Curio en in het onderwijs, maar onze banen zijn totaal verschillend. Fijn om ook eens te horen hoe het er op een MBO aan toe gaat en hoe weinig en toch ook weer hoe zeer specifiek VMBO van mijn werk (VMBO) verschilt.

Op woensdag startten we met een bezoek aan de beurs en ik voelde me binnen de kortste keren enorm overprikkeld. Overal mensen, overal geluid. Werkelijk waar gigantisch. Al rondlopend kwamen we tot een aantal conclusies.

• Ik kan geen robotje meer zien! Veel bedrijven hebben zich volledig op robotjes gericht. Het idee erachter is mooi: je leert leerlingen coderen. En dan zo makkelijk of zo moeilijk als je het zelf wilt. Het is er zelfs al voor jongere basisschoolkinderen. En natuurlijk is coderen interessant en goed om de basis ervan te leren want het helpt je bij computational thinking, maar gaan al deze bedrijven dit overleven? Is de markt nog niet verzadigd? Want hoeveel scholen kunnen het zich veroorloven om hierin te investeren voor een klas vol leerlingen en dit aan te bieden? Interessant om aan te bieden als school aan de geïnteresseerden, dat zeer zeker!
• De afdeling ‘management solutions’ was groot, maar daar konden wij beter meteen aan voorbij lopen. Wij werken immers met de software waar organisatie breed voor gekozen is: de portal en in het VO daarnaast nog Magister. Ik was wel onder de indruk van de vele aanbieders van software die steeds weer op ongeveer hetzelfde neerkomen.
• VR-brillen, robotjes, zeer toepasselijke t-shirts bij het vak biologie waarop leerlingen m.b.v. hun iPad / device de organen zien, een activity Floor: zo ontzettend veel mooi en waardevol spul. Het idee is ontstaan dat we eigenlijk een CURIO-database zouden moeten hebben voor dit mooie, dure spul. Het zal niet een heel jaar door gebruikt worden door een docent gezien de specifieke toepassing, maar als er een database is waar een ieder gebruik van kan maken profiteren meer van onze leerlingen en studenten ervan. Het maakt de lessen levendiger, aantrekkelijker en dus draagt het bij aan een betere leerervaring.
• In de show case zone profileerden een aantal landen hun onderwijs. Grote verschillen tussen landen als Turkije, de Emiraten en Noorwegen. Maar allen even trots op hun onderwijs. Waarom was Nederland eigenlijk niet vertegenwoordigd? Ik weet het, ons onderwijs staat zwaar onder druk, maar we hebben toch ook genoeg om trots op te kunnen zijn?
• Er is een markt voor ‘toegankelijkheid’: bedrijven die werken aan oplossingen voor leerlingen met dyslexie en dyscalculie bijvoorbeeld. Ook daar is het zaak om door de bomen het bos te blijven zien. Ik ga me verder verdiepen in de ‘examreader. Dat in ieder geval!

Na een gezellig avondje en een goede nacht, startten we vrijdagochtend met het ‘Ontbijt op BETT’: een netwerkbijeenkomst mét een lekker ontbijtje voor alle Nederlandse bezoekers aan de BETT. Ik blijk inmiddels toch al best een netwerkje te hebben, want kwam er een paar bekenden tegen.

Na het ontbijt was het tijd voor mijn bezoek aan de workshop bij Apple op BETT: de pop-up Apple Classroom. Anderhalf uur vol ervaringen opdoen. Ik weet weer waarom wij op onze school voor iPads gekozen hebben en waarom ik Apple Distinguished Educator ben geworden. De iPad heeft zoveel handige dingen in zich die heel makkelijk te gebruiken zijn in de les. Ze kosten de docent minimale voorbereidingstijd, maar hebben een groot rendement. Zoals:

• De camera. Een goede tip is ‘Burst -mode’: houd de knop ingedrukt en de camera maakt vele foto’s achter elkaar. Je kunt dit bijvoorbeeld doen terwijl je iets in de lucht gooit. Beste foto eruit kiezen en bewerken in Clips of via ‘markeren’. Ik denk een aanwinst voor bijvoorbeeld nask.
• Tot nu toe laat ik leerlingen altijd een stuk Franse tekst inspreken in de camera, maar eindelijk heb ik wat bijgeleerd over Garage Band en ik denk dat ik het daar een volgende keer eens mee ga proberen. Garage Band is volgens mij met name geschikt voor de muzieklessen in het onderwijs óf om dingen met eigen stem in te spreken. Vervolgens kun je dit uitgebreid bewerken en de stem vervormen. Ook kun je muziek instrumenten bespelen.
• AR-Makr: geen ingebouwde standaard app van de iPad, maar wel een handige en gratis app om kennis te maken met Augmented Reality: je kunt zelf een voorwerp in de ruimte laten verschijnen of gebruik maken van de al aanwezige figuren. Leuk!

De lunch hebben we verorberd tijdens een demonstratie over het Smartboard. We hebben er enkele van op school, maar ik had werkelijk waar geen idee van de software die daar nog aan vast zit. Veel mogelijkheden en compatibel  met Office 365 én iPad. Een eye opener. Wederom tot de conclusie komend: alleen de dure aanschaf van leermiddelen is niet genoeg. Zonder scholing én borging blijven er zoveel handigheidjes onbenut. Simpelweg omdat men het niet weet.

Na een lekker maaltje pubfood in een ‘echte’ pub (waar de barman me consequent aansprak met ‘love’ aan het eind van iedere zin: bless him!) terug naar het hotel. Op zaterdag om 8.00 uur weer aan het ontbijt, want de terugreis stond op de agenda.

Naast een volle koffer met vieze was én vele folders, neem ik mee uit Londen:

• Er is zo ontzettend veel beschikbaar aan technologie dat het werken in het onderwijs leuker en makkelijker kan maken.
• Op Curio effent zijn we goed bezig!
• Zonder goede begeleiding, scholing en borging zal zelfs de duurste technologie geen succes worden.
• Blijven leren is leuk. Uit je comfortzone gaan kan zoveel moois opleveren.
• Stilstand is achteruitgang in de huidige maatschappij gezien de vele en snelle ontwikkelingen.
• Blijf steeds afwegen: waarom doen we wat we doen? Kan dit handiger, beter, sneller? Zo ja, ga ervoor. Zo nee, laat het zo.
• Er is geen grote gemene deler van ‘wat het beste is’ in het onderwijs. Wel is het zaak om je altijd goed te informeren en je te laten leiden door onderzoek. Van wat is het bewezen dat het in ieder geval wel werkt?
• Goed onderwijs valt of staat met een goede docent. Technologie zonder docent is nergens. Technologie kan wel een hele waardevolle aanvulling zijn op het leren.
• Dat iets kan, betekent nog niet automatisch dat je het moet doen. Ik zag bijvoorbeeld een bedrijf dat software heeft om gezichten te scannen. Van leerlingen, om bijvoorbeeld de school binnen te komen. Ik vind dat toch wel een behoorlijk ethisch vraagstuk nog.

Waarschijnlijk vergeet ik nu nog een hele hoop, want wat heb ik plezier gehad en wat heb ik veel geleerd! Grote dank aan Curio voor het mogelijk maken van deze toch wel stille droom van mij. Ik blijf voortaan de Curio Academy goed in de gaten houden en ga, op advies van mijn reisgenotes, ook eens wat vaker de door Curio overkoepelende avonden / lezingen / Pecha Kuchas bezoeken. Ik ben nog lang niet klaar met me te ontwikkelen in onderwijsland.

Onderwijs, wat ben je toch mooi en veelzijdig!

J. van Sprundel
Ondersteuningscoördinator onderbouw