Om nooit te vergeten

In januari kreeg ik een mailtje van Microsoft Nederland dat ik samen met nog twee andere MIEE’s (Microsoft InnovativeEducator Experts) naar de Education Exchange (E2) conferentie mocht in Singapore. Wow, daar moest ik even van bijkomen. Ik had me opgegeven en keurig een Sway ingeleverd met mijn motivatie. Maar nu was het dus echt. Ik wist nog niet echt wat ik moest verwachten, maar het heeft al mijn verwachtingen overtroffen. 

Samen met de twee andere Nederlandse MIEE collega’s reisden we half maart naar Singapore en was er direct een enorme receptie met 300 docenten uit zon 100 andere landen. We hadden vervolgens drie dagen lang lezingen, keynote’s en workshops. 

Ook werd je willekeurig ingedeeld in een team met nog vierpersonen en moesten we een bestaande les Hacken. Dat was heel bijzonder, met wildvreemde mensen die allemaal bezig zijn met onderwijs vernieuwing op één lijn komen en dan nog iets goeds inleveren. Een nieuwe leuke les met alle 21^evaardigheden, Sustainable Global Goals, activiteiten. En dit allemaal onder enorme tijdsdruk. Sommige in mijn team waren super fanatiek (en gelukkig gingen we aan het eind van het congres met de tweede plaats naar huis).

Ik had tussendoor nog een interview van 15 minuten metAnthony Salcito (Vice President Worldwide Education van Microsoft). Ik had daarvoor een foto collage gemaakt zodat ik wat kon vertellen, het gehele interview werd opgenomen en mijn micro:bit schoenen die baarde veel opzien natuurlijk. 

Op de laatste dag was er een Learning Market. Iedereen had een poster presentatie voorbereid en je moest bij je “standje” staan om vragen te beantwoorden en je kon ook naar alle andere projecten kijken waar de andere docenten mee bezig waren. Dit was zo indrukwekkend om te zien waar andere mee bezig zijn. Eén docent in India was volledig paperless gegaan, een andere docent uit Nieuw Zeeland was samen met haar leerlingen bezig om alle “oudere” mensen te filmen terwijl ze de oude verhalen vertelden van hun cultuur. Een docent uit een Afrikaans land had zijn studenten gemotiveerd om kleine bedrijfjes op te zetten. Dit zijn maar drie voorbeelden van alle 300 projecten die daar stonden. Ik werd er stil en klein vanwant al deze projecten hebben echt impact. En ik ben alleen maar een beetje bezig met de micro:bit.

Die avond was er een enorme feest, iedereen trok zijn mooiste (folkloristische) kleren aan en het was een groots feest met eten, drinken, gezellig kletsen. Ik kon haast niet geloven dat het alweer voorbij was. Deze drie dagen vol inspiratie en leuke mensen ontmoeten. 

Ik raad iedereen om dit soort internationale contacten te omarmen. Het verrijkt je leven en je kijken op onderwijs en de problemen waar je in het dagelijks leven tegen aan loopt. Je kan afstand nemen en soms denk terug aan die ene docent die ICT les geeft aan de klas met 100 leerlingen met maar 1 pc en geen internet. 

Als vervolg op dit Congres heb ik afgelopen november met 10 landen over de gehele wereld geskypt tijdens de SkypeThon, mijn facebook is internationaal geworden en ik kan niet wachten tot ik in Maart 2019 naar Zuid Afrika ga naar een van de docenten die ik daar heb ontmoet en ik aan haar leerlingen programmeer les ga geven. 

Pauline Maas – @4pip