Het mag…zeiden ze,
dus schrijf ik over vanmiddag.
We hebben vandaag geschilderd met acrylverf, maar ook met woorden.
Het gesprek werd niet enkel gekleurd door gebabbel maar bevatte ook veel tinten over keuzes, te maken keuzes en gemaakte keuzes.
Over Karin (Donkers) en Lizette (Mijland)
Beide vrouwen zijn Onderwijswijven pus sang…maar……bijna verloren voor onderwijs.
Beide vrouwen zijn directeur in het basisonderwijs….geweest
Beide vrouwen hebben een onvoorstelbare hoeveelheid kennis, ervaring en een uitgesproken (en onuitgesproken) visie op onderwijs.
Maar….ze zijn uit de race gestapt.
Drie vrouwen die vanmiddag spraken over het “gen” dat onderwijsliefde heet.
Die het met elkaar hadden over de verharding, wanneer je een mening hebt over onderwijs.
Dat we vaak geen vragen stellen maar oordelen vellen.
Over de zorgen die we hebben over het “bijblijven” en voor veel leraren het “inhalen” van de slagen als het gaat om onderwijs aan onze kinderen/jongeren anno 2016.
Die elkaar vragen durven te stellen over hoe het anders zou kunnen, beter passend bij kinderen anno nu.
Over schoolleidersregisters, waar je eerst voor moet betalen om erin te komen maar er gratis uitgewipt wordt wannneer je geen baasje meer bent.
Over professionals, over bekwaam zijn en blijven.
Oh, we hebben ook geschilderd, maar de gesprekken van vanmiddag zijn voor mij de ware kunstwerken. Die zijn niet in waarde uit te drukken.
Dat rijke palet, dat onderwijs heet, met elkaar mengen.
Dat zouden meer mensen moeten doen!
Met elkaar het gesprek aangaan, elkaar vragen stellen, naar elkaar luisteren, het uitstellen van waardeoordelen.
Gesprekken die gevoerd worden op grond van gelijkheid, zonder rangen, standen, graden en gradaties
Onbetaalbaar
Morgen gaat Karin weer naar haar kleuters
Morgen gaat Lizette weer naar haar cultuurproject
Morgen ga ik weer anderen helpen met beetjes beter te worden.
….maar we zouden best wel iets anders willen doen.
Deze gastblog is geschreven door Karin Winters en alleen zij kan op deze manier verslag doen van een bijzondere middag. Bedankt Karin…én Karin Donkers voor het gezelschap én het gesprek.